7. Basinius ad divum Leonellum Estensem

Iam tua, magnanimum princeps Leonelle virorum,

      Carmine si detur mille trophaea cano

Atqne ea quo possim meditando efferre sub auras

      Aptius ingenio molior ista meo.

5

Non ego Castaliis venio demersus ah undis,

      Sed Victurini pectore plenus eo.

Forsitan et poscas quid non Mavortia cantem

      Praelia, magnanimos cur taceamus equos.

Nondum tanta fides animo, fiducia nondum

10

      Tanta subit; nondum mens mea bella capit.

Ergo si nedum fuerim in illis,

      Ingenio iuvenis consequar apta meo.

Si te delectant silvae saltusque ferarum,

      Invenies toto carmine lustra meo.

15

Nec tu divinum, quanvis sit rarus, honorem

      Despice: perpetuo carmine fama viget.

Sit licet invictus Martisque ferocior armis

      Hector: Homerus abest: nullus et Hector erit.

Vivit in aeternos Anchisae filius annos.

20

      En quantum magni musa Maronis habet!

Carmine Penelopes castum narravit amorem

      Meonides, cari quantus Vlissis amor,

Iratumque gravi cantu monstravit Achillem,

      Terribilem Atridae terribilemque suis.

25

Carminibus Phaeton caeli deductus ad axem,

      Pocula Circei carmine fontis habes.

Omnia carminibus prisci cecinisse feruntur.

      Quid moror ulterius? Prisca referre soles.

Carmine fama tui nostro tolletur ad astra,

30

      Si quis honos musis, vir memorande, meis.

Ecquid in hac agimus, princeps memorande, iuventa?

      Maius opus quam quod fama superstes eat?

Gloria delectat superos, sic credimus, omnes,

      Extollit cunctos fama benigna viros.

35

Et quicunque favet vivit, mihi crede, poetis;

      Augustusque tuo nomen in ore volat.

Tu quoque qui Latio similis virtute fuisti,

      Talia qui Latio foedera pacis amas,

Debueras fessos etiam iuvisse poetas.

40

      Aspice quo iaceat fessa Thalia loco.

Et pietas tua magna fuit, tua maxima virtus

      Magna per ora virum dulcis ubique volat.

Praetereo studiis tua nunc Ferraria quantis

      Gaudeat et quanto murmure plena sonet;

45

Adde etiam imperio quae se tibi sponte dederunt

      Oppida; quos tribuit Tuscia magna viros.

Non ego mille tui memoro castella vel urbes:

      Spectat utrunque tibi subdita terra fretum.

Quin age musarum iam nunc miserere tuarum;

50

      Solus es Aonia quem sequar ipse lyra.

Felices Musae tamen et felicia Pindi

      Numina, quae tanti principis acta canent.

Et felix ego sum, si quid mea Musa valebit.

      Iam furor in toto pectore corda quatit.

55

Sed nunc ingenii quoniam mihi viribus usus,

      Prosequar aurifugae vela referre rati.

Nunc ades et fluctus doceas me erumpere vastos,

      Optima iustorum spesque salusque virum.

Iamque fave, ut cunctos vigeat tua fama per annos

60

      Et mihi sit semper nomen in ore tuum.