Basinio da Parma carmina varia, 4

Testo base di riferimento: F. Ferri, 1925

Cura dell'edizione digitale: Michela Naccari


4. Basinius ad Theodorum
graecum et quidem doctissimum

Carmine Meonius cautum cantavit Vlissem,

      Duxit Achilleos dulcis Homerus equos,

Duxit et Ascreus perarandas carmine glebas

      Bosque Syracusii carmina vatis erat.

5

Fecit utrunque pater, Romanae gloria famae,

      Virgilius Phrygiae conditor historiae.

Ridentes elegos cecinit puer ille Tibullus,

      Qui iuvenis campos ivit ad Elysios;

Et simili studio citharaque Propertius usus

10

      Et Naso placidis ipse poeta iocis.

Forsitan et plures quos iam mala Parca peredit,

      Livor et assiduis cura molesta malis.

Carmina non potuit sperare Basinius ista,

      Nec puer externos tutus adire locos;

15

Spes tamen una fuit sub te, Theodore, iuvari,

      Te duce Phoebea plectra ciere lyra.

Meonides Ithacum fortemque sequatur Achillem,

      Dicat et Ascreus terra quid alma ferat.

Musa Syracusii pecudes pastoribus addat,

20

      Dicat utrunque mei musa Maronis opus.

Ridentes elegos canat et sine fine Tibullus,

      Cynthia cui placuit cantet et ille simul,

Et cantet placidam Naso sine fine puellam,

      Et quibus ingenio fama parata suo est:

25

At cantem meritas pro te, pater optime, laudes,

      Quas merito dederit gloria summa tibi.

O pater, Aonidum lumenque decusque dearum,

      Qui revehis Latio Dorica vela mari,

O quem Castalio revocarunt vertice Musae,

30

      Quem nobis caelo Iupiter ipse dedit,

O videas animum, mentem sensusque canentis

      Exultent quali pectora nostra deo!

Sed neque Musarum posset, Theodore, mearum

      Turba tuae laudis praemia digna loqui,

35

Nam rerum causas quas tu, pater optime, nosti

      Esse reor Musae grande laboris opus.

Nec possum versu quid agat Boreamque Notumque

      Dicere, nec fracto quo tonet igne polus.

Quid mare sit tumidum rursusque recedat et altis

40

      Det strepitum ripis, cognita causa tibi,

Cur veniant toto volitantia nubila caelo

      Ceruleasque sonans congerat imber aquas,

Quid pater hybernos revocet citus aequore soles,

      Addat et immensas noctibus ille moras:

45

Omnia nanque tuo nosti, Theodore, labore

      Et Victurini pectore numen habes.