4. Basinius iturus Mutinam revocat sententiam

Tundite, Pierides, moerentia pectora palmis,

      Pectora, Pierides, tundite verberibus.

Vos Mutinam petitis, Mutinae venietis ad urbem.

      Cyrida quis placidam linquere possit amans?

5

Illa colit vates, illi sunt carmina cordi:

      Quis Mutinae nobis Cyridos addat opes?

Illa mihi dederat sacros legisse poetas,

      Illa mihi magni carmina Meonii.

Tene meae linquent, felix Ferraria, Musae?

10

      Ah poteris tantum, dire, videre nefas?

Sunt mihi discipuli parvae nova turba catervae,

      Quos ferar in mediis deseruisse vadis.

Est mihi purpurea Cyris spectanda iuventa,

      Quam dicar medio deseruisse freto.

15

Sed potius pereant auri formosa metalla

      Et Tagus et quicquid cerula lympha vehit;

Et potius veprum baccas rubicundaque mirta

      Pascar et e ramis poma legenda traham,

Quam te destituam, felix Ferraria, quam te,

20

      Cyri, ferar tantum linquere posse bonum.

Vos mihi divitias, Musae, dare magna potestis

      Praemia, muneribus ne modo cedat amor;

Vos mihi fortunas Priami, mihi Caesaris arma,

      Dummodo vos habeam, dedere, Pierides.

25

Dedite fortunas Priami, date Caesaris arma

      Vos aliis: niveam Cyrida ferte mihi.

Illa mihi Priami gazae vel Caesaris arma,

      Illa mihi cunctis anteferenda bonis,

Illa est, si nescis, cuius ego iussa secutus

30

      Et patriam et patrios deserui thalamos.

Dardanius pastor Graias pervenit ad urbes,

      Est Helene tantum diva secuta virum.

Me quoque (si fas est) etiam mea cara sequetur

      Cyris: et arma ferox Parma beata gerit,

35

Et gerit et vires dives mea terra virorum,

      Extulit ingentes altera Roma viros.

Verum ego (quid refert?) non sum Priameius heros,

      Illa tamen magni credita nata Iovis;

Sed neque Dardanius pastor mea carmina novit:

40

      Barbarus, at certe terra Latina mea est;

Graiorumque puer novi monumenta virorum,

      Meque suum natum dulcis Homerus alit.

Hanc ego si rapiam, si se mea Parma videbit,

      Addiscet magni carmina Meonii,

45

Et mecum poterit nostros cantare poetas,

      Virgilius qualis, qualis Homerus erit.

Forsitan et quondam cum carmina sancta legemus,

      Iungemus sanctis oscula carminibus.

Sed capitis poenam subeunt qui talia furta

50

      Tentarunt: peream dummodo Cyrin amem.

Cyrida amem moriens, moriens dum Cyrida flentem

      Aspiciam nostris incubuisse genis

Et lacrymas fundat morientia in ora tepentes

      Et teneam niveam mortuus ore manum.