2. Basinius de Cyride puella sua

Lucifer Auroram sequitur, mea Musa poetas,

      Cyris amatorem negligit ista suum.

Cyri, meum pectus geminatis ignibus urges,

      Cum legis arguta carmina voce mea.

5

Et legis et repetis quem non meminisse iuvaret,

      Cum retrahis oculos, Cyri superba, tuos.

O fierem versus, fierem mea Musa, puella;

      Quae repetis totiens carmina nostra forem.

At si non possem versus fore, candida Cyri,

10

      Essem purpurea charta recepta manu;

Meque tui filum rupissent ora labellis,

      Ora Dioneae digna vigore deae;

Me ceram premeres placida, mea gloria, palma,

      Quam modo portasset nostra tabella tibi:

15

Omnia perpeterer fieri, modo carpere possem

      Contactus mollis purpureamque manum.

Invideo certe nostris, mihi crede, tabellis,

      Carmina quin etiam nostra beata reor.

O tibi me lectum mittat fortuna, puella,

20

      Infigatque animis pectora nostra tuis.

Rura colis: colimus tristem cum moenibus urbem,

      Rura vel a nostro non repetenda pede.

Dii me fecissent gracilem cum vitibus ulmum,

      Quae domibus ramos panderet alta tuis:

25

Cyri, meos caperes forsan, mea cura, racemos

      Et premeret tenero me tua planta pede.

Felices essent volucres considere tecum

      Et canerent tenues, te superante, sonos;

Forsitan et quanvis trepidas natura crearit,

30

      Ore tuo starent usque canentis aves.