27. de reditu Xandrae

Corve quid dextrum crepitante rostro

Mi latus stringis celerique penna

Cur feris nostros humeros sinistrum

Garrula cornix?

5

Cernimus? Vel qui misere premuntur

Semper a duro nimioque amore,

Dum suis curis cupiunt mederi,

Somnia fingunt?

Cernimus certe: redit ecce nobis

10

Rure materno, mea magna cura,

Xandra. Nunc omnis timor atque tristis

Luctus abito!