26. ad Ginevram
Flavis crinibus aureisque pulchra
Et nigris oculis, gena nitenti,
Et tota facie nimis superba,
Incedis tetrico, Ginevra, vultu.
5
Et nostras tibi cura nulla flammas
Est restinguere, nec meo dolori
Succurris, nimis ah nimisque saeva!
Sed fastus inimica saepe duros
Opponis mihi saevior leaena,
10
Quam caris catulis modo repertis
Venator Libyca ferox harena
Orbavit, paterisque me iacere
Vna pervigilem alterave nocte,
Duro in limine, dum tuos recludi
15
Postes auguror et tuum, Ginevra,
Adventum nimio moror periclo.
At tu, si libuit venire tandem,
Postquam septima iam hora praeterivit
Accedis, neque postibus reclusis;
20
Sed mecum bene tuta per fenestram
Aeratam loqueris mihi, satisque
Factum si semel auream papillam
Et pectus niveum simul gulamque
Pulchram tangere vel manu sinistra
25
Magno contigerit labore credis,
Aut si levibus osculum labellis
Impressi tibi, tu cito reclamas.
Ah quanti sibi Gabriel beatas
Istas nunc emat osculationes,
30
Cui numquam digitum mihi minorem
Attrectare semel fuit potestas!
Verum si tibi flavuli capilli,
Auro qui similes modo refulgent,
In canos abeant, Ginevra, crines;
35
Dentes si niveos eburneosque
Liventes maculae nigraeque fuscent;
Vel nunc qui roseis genis nitentes
Vernant multiplici decore flores
Perdat stridula conteratque bruma;
40
Si testudineo peraequa collo
Cervix cygnea, fiat atque suci
Plenas turgidulasve si papillas
Nutricis similes geras papillis,
Sulceturque frequentibus misellus
45
Venter partubus utribusque fiat
Rugosis similis malumque plenis;
Totum denique si tibi maligna
Quod nunc luxuriat suo nitore
Corpus conficiat situ senectus,
50
Heu quantis lacrimis quibusve, demens,
Flebis spreta modis, amante nullo
Iam te respiciente. Tunc equarum
Te vexabit, anum, furens libido,
Et circa iecur, usque saeviendo
55
Flagrans crescet amor, tibique nullus
Turpem subveniet timens senectam.
Demum tunc, posita ferocitate,
Vltro nos, nimis ah nimisque supplex,
Accedes placidaque voce quondam
60
Noctes reddere mi voles negatas.