Galassio Vicentino carmina minora 1

Testo base di riferimento: Giancarla Pizzato, tesi di laurea Università degli studi di Padova, 1980-81

Cura dell'edizione digitale: M. Rossi


Ad Pium Secundum Pont. Max. supplicatio

 

Me pudet aonias nimium coluisse Camenas,

      Meque pudet studii, me vigilasse pudet.

Cur me litterulas, cur me docuere parentes

      Grammaticam et libros a Cicerone datos?

5

Quid patrum canones sancti, quid iura Senatus,

      Romanae leges sacraque dicta dabunt?

Nonne fuit melius mutassem navita merces

      Atque peregrino multa tulisse mari,

Aut rabiosa fori tractasse et iurgia, nonne

10

      Agricolam terrae semina sparsa dare,

Aut Bachum apricis plantasse in montibus, unde

      Sufficerent pleni dulcia musta lacus,

Aut iuvenem duris vitam duxisse sub armis

      Militiamque diu consuevisse pati?

15

Scinde, miser, tabulas et cultos scinde libellos,

      Frange, miser, calamos ignibus atque dato.

Quid mihi nunc praestat multos servatus in annos

      Theseus, aut quid nunc carmina multa dabunt?

Principibus mos est tantum laudare poetas

20

      Tollereque in caelum magnificis titulis,

Sed praestare nihil miserisque dolentibus usquam

      Donare arentem nec satiare famem.

Sic pueri pictas, pictae sic Iridis arcum,

      Sic laudant nimiae pernicitatis equos,

25

Ac pugilem multo sudantem pulvere circi

      Dum fragiles hastae frustaque fracta volant.

At dum consenuit facunda et nuda Thalia

      Mendicat panes exiguumque cibum:

Sic est ludibrio quondam venerata poesis.

30

      O scelus infandum saecula nostra vident!

Nunc dormit plumis phalerisque ornatur et auro

      Inscitia; heu, nostri est temporis ista lues.

Nunc mihi natalis, nunc quadragesimus annus

      Vertitur a magnis mensibus iste dies.

35

Curia me iuvenem vidit florentibus annis,

      Nunc miserum spectat curia vestra senem.

Mendicemne cibum, mendicem caetera quaeque?

      Vnica subsidio est magna Columna mihi.

Tu potes infaustis genitum natalibus, ipse

40

      Tu potes a tantis iam relevare malis,

Tu pius Aeneas natus melioribus annis,

      Tu vatem vates respice, dive, precor.

Tuque gregis domini toto tu pastor in orbe

      Tu pater, ha, misero consule sancte precor,

45

Neu patere et musas nec mendicare poetas,

      Da meritis aliquid, vatibus atque dato.

Vixisti pauper quondam iuvenilibus annis:

      Respice nunc miseros pauper et ipse prius.

Nec diadema peto, pileos sacrasque thyaras:

50

      Romanum poscunt ista supercilium.

Quo valeam pluvias frigusque arcessere tecto,

      Da, pater, hoc, petimus quo satiare famem.

Cum satura Euterpe nec iam tolerabile derit

      Hospicium et poterit membra levare thoro,

55

Concipiet grandes animos artemque magistram,

      Inscribet cartis nomina clara Pii

Quaeque super Turco moliris grandibus ausis,

      Spectabis latia clarus in historia,

Ipse leges vivens, relegent mea scripta nepotes,

60

      Et curres vivens docta per ora virum.

Non dubito tantis tenuis sim conditur actis.

      Maeonia tua sunt concelebranda tuba,

Aeternas meritus laudes, titulosque perennes

      Clarior in cunctis maxime pontificum

65

Neu patiare tuis scelus hoc, clarissime vatum,

      Temporibus, tantum ne patiare malum.

Exulat atque famem patitur tua culta poesis

      Deprecor, ha, miserae consule, sancte pater.