Ad colendissimum dominum suum, dominum Prosperum cardinalem
Columnam, in Hyempsalem tragoediam Leonardi Dathi florentini,
episcopi massani, praefatio

Ad dulce praesidium meum, ad certum domus

Altae Columnae et unicum Romae decus,

Ad Prosperum tendes, Hyempsal, et pede

Grandi. At licet nec compta nec forsan ferax

5

Sententiis, ut decet, ei tamen, ut reor,

Quoniam mea es, futura grata principi:

Nam et mitis est et me Dathum valde probat.

Tum pande quanti est invidia tenax mali,

Quae regna scindit funditus, fratres necat;

10

Quando et ita pestilens venenum livor est,

Vt vitia tantum caetera excedat lue,

Virtute quantum Prosper excellit viros.