Maffeo Vegio rusticanalia, 17

Testo base di riferimento: Nicolle Lopomo, 2010/2012

Cura dell'edizione digitale: K. Škraban, 2020


17.

IN RVSTICOS

Dum vestrae accuso, rurales, crimina vitae,

      Forte rogor ne sit urbs libera criminibus:

Nam luxus, pompaeque leves, et faenus avarum,

      Et tectae fraudes vivere in urbe solent;

5

Illic qui fallant dominos, qui patria vendant

      Moenia, sunt qui ius fasque piumque negent.

At vobis quanta est sceleri indulgere facultas,

      Tantum vos rabies in scelera atra rapit.

Si quid inexpertum sinitis, si criminis ulla est

10

      Pars pura, id vestrae non potuere manus.

Facta hominum non res, sed mens diiudicat ipsa;

      Peccatum ex animo fit grave, fitque leve.

Culpa ideo in vili quando est extrema voluptas,

      Maior ab electo creditur esse cibo.