14.

IN RVSTICOS

Dicite, ruricolae: quare tot verbera, quare

      Mittitis in vestros tot maledicta boves?

Nunc illos virga premitis, nunc pungitis acri

      Quo possint stimulo lumina vestra fodi!

5

Post mille indignas mortes, convicia mille

      Additis et nulla est reddita parte salus.

Proh gens caeca hominum! Non vos maledicitis ipsos,

      Vestra bonum quotiens afficit ira pecus?

Illi servitium curvi patiuntur aratri,

10

      Et subdunt humili colla terenda iugo;

Illi dant fruges et terrae dona ministrant:

      Vestra igitur spirat munere vita suo.

Mite piumque animal, et nostra ad commoda natum,

      Quid potuit tanti promeruisse mali?

15

Sed vobis dira est et mens imbuta veneno:

      Cum non possit heros, exigit illa boves.