8.
AD MAECENATEM
Maecenas, noli solitos sperare coturnos:
Scribo elegos; nova sunt scripta legenda tibi.
Forte cupis reges et regum bella ducumque.
Da: referam reges; da mihi: bella canam.
5
Tunc abeat nostris numeris elegia iubebo,
Tunc redeat quicquid roboris antefuit.
Interea, quando sileam facta ardua mavis,
Res humiles saltem posse referre sines.