6.

AD LAELIVM

Quae nos laeva dies, Laeli suavissime, iussit

      Dividier, certe est illa dolenda dies.

Tu solamen eras, requies tu certa malorum;

      Tu mihi delicii mellis et instar eras;

5

Tu duros casus quo possem ferre docebas:

      Dux fueras studiis consiliisque meis.

Nunc - te oro per si qua hominum superumve fides est -

      An memor es nostri sicut amoris eras?

Si memor es, carum tantis en aspice vatem

10

      Expositum curis, expositumque malis.