Giovanni Marrasio carmina varia, 46

Testo base di riferimento: G. Resta, 1976

Cura dell'edizione digitale: F. Boschetti


46. ad Nicolaum Papam V

Edita quae teneris, sed non limata, vetustis

      Annis non puduit scribere nostra manum,

Haec sunt, ut videas quando ingrata otia serpunt

      Aut cum te fessum seria multa tenent.

5

Ferrea vis nulli, nulli est sua ferrea cura,

      Saepe etiam vincit ferrea cuncta labor.

Si prodesse negant, se delectare fatentur

      Atque animo lasso gaudia ferre tuo.

Orbis habet quaecumque queunt prodesse volenti

10

      Et mala, quae invito grandia saepe nocent.

Quis poterit cunctos animi vitare labores?

      Quis poterit nutu volvere cuncta suo?

Vtile laetitiam, pariunt nocumenta dolores

      Maestitiamque simul nocte dieque suam.

15

Hos auferre potest festivus sermo, iocosum

      Eloquium et si qua est lingua faceta valet.

Dixero pace sua, non omnia seria coelo;

      Saepe etenim minimos gaudet habere deos.

Vtile quid coelo citharae resonantis amoenum

20

      Permodulare sonum et thura Sabaea dare?

Quid prosint etiam fumosi thuris honores,

      Pallia texta auro et murice tincta Deo?

Delectant pia thura focis levioribus usta

      Et quae circumdat plurima gemma togam.

25

Sed tu, qui superos omnis veneraris et ornas

      Templa Dei et cunctis antelocanda iubes,

Cum te primum habeat divini cultus honoris,

      More suo placeat dicta iocosa cani.

Psalterio aut cithara si quando propheta canebat,

30

      Nonne Deus dixit: "Fila canora placent"?

Frangitur interdum, qui semper tenditur, arcus;

      Dextera tendentis fessa reperta fuit.

Interdum requie ac interdum lassa labore

      Perniciosa suis membra fuere viris.

35

Vtitur alterno motu requieque decenti,

      Qui sua sana modo pectora habere cupit.

Laetatur luditque sua perdice, sed alter

      Bellatorem opici scalpere muris ovat.

Plurima habere petas, quae te iocunda salutant,

40

      Cum solus curas totius orbis habes;

Hinc muteta tuos illinc Perusina labores

      Laetitia expellet, quando molesta subis.

Hinc tua vis primo poterit compescere fluctus;

      Quid mea, quam nullum robur habere puto?

45

Diversas epulas gustusque oculusque requirunt;

      Saepe novella placent, saepe vetusta placent.

Mitia poma solent prius immatura placere,

      Dulcia vina probant, Pontica saepe probant.

Cum variare <velis>, quae possunt tollere causas

50

      Langoris, nugas experiare meas.

Vt cibus in longo placidus fastidit edentem

      Vsu, sic rarus saepe placere solet.

Quandoque in pretio est lauta inter fercula blitus;

      Dulcius efficiunt altera vitra merum.