17. de ortu, obitu et vita larvarum
pro Sucino Bentio suo
ad Nicolaum Marchionem Estensem

Larvati dicunt, princeps animose, salutem,

      Marchio, quos genuit desidiosa Venus.

Nos uno partu, nulli coniuncta marito,

      Parturiit caeca lucida nocte parens,

5

Et nobis geminas facies oculosque quaternos

      Confinxit celeri composuitque manu.

Hinc Lachesis timuit cuicumque revolvere fila

      Per geminos fusos per geminasque colos.

Fata deam flentem sunt et miserata timentem

10

      Et statuere uno funera nostra die.

Tandem nostra parens divos et fata rogavit,

      Nec potuit lacrimis fata movere suis,

Sed sibi deflenti nos concessere renasci

      Postque mori, annalis conficiendo iocos.

15

"Vita brevis sit, laeta tamen, sat mensibus unis,

      Dixere, ut Lachesis stamina pauca neat.

Larva oculis oculos comedat digitosque nitentes

      Cum digitis, crescat semper edendo fames.

Protea Vertumnumque patrem Dryopemque sequantur,

20

      Censores habeant undique mille senes

Et dicant quaecumque velint impune loquentes,

      Sive iocosa velint, sive pudenda velint.

Bacchus avus: celebrent sua dulcia templa nepotes

      Larvati, epotent munera lauta patris".

25

Cum spatium vitae breve sit, Venus ipsa medetur

      Huic morbo cantu, saltibus atque lyra;

Et nos edocuit citharam sua verba sequentem

      Artificesque pedes organa docta sequi,

Et iussit nos tela pati, quaecumque Cupido

30

      Coniceret: nobis dux fuit ipse datus.

Nos monet hoc versu noctuque dieque canendo

      (Aspera non illi vox neque rauca manet):

"Si vixit paucos, multos si vixerat annos,

      Saxeus ille fuit, qui sine amore fuit.

35

Nil Iove maius erat, nil et Iove maius habetur:

      Coepit amare puer, nec sine amore senex".

Sed quoniam nobis est vita brevissima, ludos

      Ipse velis, festos et celebrare dies.

Marchio concelebra, heroum clarissime princeps,

40

      Qui laeta efficient funera nostra iocos.

Formosae pulchraeque petant tua tecta puellae,

      Est quibus aurata et candida vestis honos,

Et cunctae Veneres, tua quas Ferraria nutrit,

      Et si qua auratis vestibus una decor,

45

Vt digitos digitis possint coniungere nostris,

      Ad citharam ut possit quaeque movere pedes.

Haec si praecipias, ex Gaio fonte Camenas

      Traducam ad clari brachia longa Padi.

Maiorum laudes, titulos et gesta tuorum

50

      Illustremque domum et te, Leonelle, canam.

Dii tibi dent quaecumque velis, quaecumque rogabis:

      Asper qui fuerat sit tibi mitis Amor.

Dii te perpetuent, cuncta et per saecula laetum

      Reddant, nec subeat vita beata necem.

55

Vnum oro: nostros iocundo lumine versus

      Perlege; Sicanios incipe amare viros.