Giovanni Opicio de laudibus regis fragmenta, 3

Testo base di riferimento: D. R. Carlson, 2002

Cura dell'edizione digitale: E. Pecalli


3.

45

Sed modo nonnullis fuerat mens artibus atque

      Nescio qua rubeam perdere fraude rosam;

Ast sterili amissis mandarunt semina harenae

      Foenoribus, sed nec fata dedere modum.

Attamen inter se summo de vertice in hortum

50

      Iactarunt muri gramina - triste scelus! -

Ac genus urticae flores se miscuit inter,

      Virtutem ut rubrae perderet illa rosae.

Dira sed urticae fuerant aconita rosarum

      Splendor, honos, virtus purpureusque vigor.

55

Tunc se caeruleis crevisse optabat in undis

      Quum vidit rosulis florida prata suis,

Denique quid faceret? Facerent quid gramina? Circum

      Prata urtica fugit, gramina sed periunt

Sed postquam invictis victam se comperit: auctis

60

      Viribus illa rosae se tulit in manibus,

Cui croceus summae semper pietatis abundans

      Flos veniam tanti criminis me dedit.

Ergo urtica rosam supplex venerarier acque

      Est tibi stellifero sacre colenda dea:

65

Nam potis est toto componere foedus in aevo:

      Si mihi quid credis, numen in orbe novum est.