15. de anulo

Anule care mihi, digiti lux aurea nostri,

      Anule deliciis annumerande meis,

Leucia te munus dudum sibi nostra poposcit:

      Gaude oculis dominae posse placere meae!

5

Purpureum gemmae tutabitur illa colorem,

      Saepe oculos in te figat ut ipsa suos;

Semper in articulo fulvus gestabere eburno,

      Illa tuo felix fiet honore manus.

Illa manus felix, fies felicior ipse,

10

      Cui dabitur niveam tangere posse cutem.

Exterior nostro nitidus sub nomine fulges,

      Interior scriptum "Leucia" nomen habes.

Saepius ipsa notas tacito dum perleget ore,

      Immemor Elphithei non erit usque sui.

15

Tu modo, siqua sedet nostri tibi cura, redito:

      Iam nimis implicitam te tua rura tenent,

Floribus et nexis gaudes ceu nympha coronis

      Et caperis variis quas legis ipsa rosis.

His dea Calliope sertis Driadesque puellae,

20

      Hoc sese ornabat diva Diana modo;

Se talem Alcinoo praestabat nata parente

      Gaudebatque hortis casta puella suis.

Sed tamen et fraudes consuerunt rura dolosque,

      Consuerunt miseram tendere saepe necem.

25

Presserat Eurydice, dum rura perambulat, anguem:

      Sublata est Orphei protinus illa suo.

Rura solent metuisse deos regemque deorum,

      Saepe ferunt silvis delituisse Iovem.

Miratur dum prata sui atque armenta parentis,

30

      Decipit hanc tauri candida forma dei;

Talibus ille modis lusit quam montibus ursam

      Impia Iunonis reddidit ira deae;

Inachis haud secus est simplex captata puella:

      O quotiens varios protulit ille dolos!

35

At tu lenta nimis dum frondea rura frequentas

      Delectantque oculos florea serta tuos,

Flebile nos canimus tacito cum murmure carmen

      Scribitur atque animi cura reposta mei,

Solaque tam multos maerens elegia labores

40

      Solatur, miseris gratior illa modis.