Fabrizio Genesio elegiarum libellus, 11

Testo base di riferimento: T. De Marinis, A. Perosa, 1970

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


11. Leuciae

Leucia, nulla tuum nomen tibi finiet aetas,

      Ingenio vives non moritura meo:

Et prius extinguet radios super aethera Titan

      Nec peraget solitum luminis orbus iter,

5

Subsidentque prius colles solidataque prorsus

      Aemula telluris efficietur aqua,

Aethiopes nigrum mutabunt ante colorem

      Frigidus aut semper qui calet ignis erit,

Leucia, quam lateas nostros obscura nepotes

10

      Excedas ve meis protinus ipsa modis.

O felix, dum tale tui est tibi munus amantis,

      Qui tibi dat nomen, Leucia, perpetuum!

Sic Nemesis docto vivit cantata Tibullo,

      Delia sic vatis carmine nota sui est,

15

Cinthia sic Musis non est obscura Properti,

      Lesbia sic numeris, clare Catulle, tuis;

Nasonis celebrem Musae fecere Corinnam,

      Carminibus Galli nota Lycoris erat.

Has inter, dum nostra modo quid carmina possint,

20

      Accipies meritum, Leucia cara, locum.