8. in rivalem

Nescio quis nostros temptas rivalis amores

      Et mihi parta prius iam nimis usque cupis.

Saepe viam observas obliquo lumine nostram,

      Observas nutus invidus arte meos.

5

Di tibi dent quaecunque tibi magis omnibus opto,

      Praemia pro meritis dii <tibi> digna ferant.

Te petat iratum triplici cum cuspide fulmen,

      In tua non segnis saeviat ora Tonans;

Quis petiit Phoebus magnum Phitona sagittis,

10

      His tua densato vulnere terga petat;

Nec tibi non hastae parcat Bellona superbae,

      Obruat et clipeo te dea casta suo.

Quale Troezenia pedibus patiuntur in ora,

      In pedibus nunquam desinat esse tuis,

15

Nullaque tam saevos vincat medicina dolores,

      Quaeratur placidis vel tibi Cydnus aquis.

Immotus vivusque loco tenearis in uno

      Moxque tui nullum ius queat esse tibi,

Imbre sagittarum vitrea cum grandine misso,

20

      Appetat invisum numinis ira caput.

Assiduo semper dignus cruciere dolore:

      Nulla quies animo, corpore nulla quies.

Eripiat diram mulier tibi Thessala mentem

      Effodiat ve oculos vipera saeva tuos;

25

Esca datus rabido, rabido datus esca draconi,

      Inconsumpta tuis corda querare malis;

Impius Aetnaeos vel proiciaris in ignes,

      Nec tuus e misero spiritus ore volet.

Audiat haec divum rector: mea protinus aurae

30

      Ad superos pergant vota referre deos!