28. pro Centio ad Contem ut ex rure redeat

Centius hanc vidua tibi mittit ab urbe salutem,

      Lux mea, mi Contes, dimidiumque animae.

Quid mihi laetitiae superest? Vbi rura petisti,

      Spiritus est membris visus abire meis.

5

Id mihi laetitiae tantum est: puer urbe remansit

      Inque suos vultus conspicor ipse tuos.

Ne fuge, care puer; sine te, germane, videri,

      Dumque agit in sylva ne fuge, care puer!

Plura velim, sed plura loqui dolor impedit: ergo,

10

      Vivere si cupias me, cito rure redi!