30. Sena civitas Etruriae loquitur
et Iovem orat ut saltem sibi Lutiam nimpham
servet mortalitatis expertem

Iupiter, omnipotens et clementissime divum,

      Exaudi fundit quas tua Sena preces.

Iusta precor: iustas audi, iustissime, voces

      Vrbis, et, o, miserae commiseresce, deus!

5

Postquam me affligi tantorum morte virorum

      Et nuruum placuit, vivat alumna precor;

Vivat alumna precor, quam scis prolixius unam

      Mater amem: stabile est matris alumna decus.

Nympha diu superet, patriae faustissima proles:

10

      Est honor et dos, spes, gloria, fama mei est.

Vt peritent cuncti et maneat modo nympha superstes:

      Damna potest patriae restituisse suae.

Si vivit, mecum est virtus, victoria, mos, pax,

      Nobilitas et cum nobilitate salus.

15

Sin migrat, sane cuncta haec et plura peribunt:

      Mors sua mors nobis omnibus acris erit.

Non amor aut cultus, nec erit iocus ullus in urbe,

      Plausus nec risus, laeta nec ulla dies;

Gymnasium pariter solvetur, gloria Senae,

20

      Quod mea iocundo lumine nympha tenet.

Credite vos, superi, celebris curate puella

      Vivat: longaevo est digna puella die.

Diique deaeque, iterum moneo, servate puellam,

      Et sinite Etruria stet decus urbe suum.

25

Credite, si nigrae truncent sua pensa sorores,

      Ingens caelicolis pugna deabus erit,

Suscipiet siquidem caelestis regia nymphen

      Atque opus est proprio cedat ut una polo:

Aut sibi promeritae decimum statuetis Olimpum

30

      (Nympha quidem caelo est Lutia digna novo),

Aut pellat quamvis propria de sede necesse est

      (Digna quidem caelo est Lutia nympha suo).

Dicite vos, caelum si pro virtute secutae

      Sitis: an ulla poli munere digna mage est?

35

Nulla fuit vestrum, veniam date, purior illa,

      Moribus, ingenio vel pietate prior.

Denique centenos operam date victitet annos,

      Neu cedat vestris mors sua forte malis.

Ergo simul, divae, mecum exorate tonantem

40

      Vt praestet nymphae tempora longa meae.