19. ad Coridonem ardentem Quintium,
turpem et deformem puerum

Quintius is, Coridon, quem vesanissime flagras,

      Siccior est cornu pallidiorque croco;

Aridus in venis extat pro sanguine pulvis

      Deque suo gracili corpore sudor abest;

5

Aethiopi peribet gens concubuisse parentem

      Atque ideo gnatos edidit illa nigros;

Si risum elicias, rictum inspicies sibi qualem

      Prodit in aestivo tempore cunnus equae;

Si buccam olfacias, culum olfecisse putabis,

10

      Verum etiam culus mundior ore suo est;

Mentula perpetuo tibi quam contracta iacebit,

      Tu sibi dumtaxat basia fige semel!

I procul hinc, Quinti, foedum putensque lupanar,

      Atque alio quovis ista venena feras!

15

Quis numeret quot hians absorpserit inguina podex?

      Quot naves siculo littore Scylla voret!

Ipse palam patitur (pudet heu!) muliebria cuivis,

      Ipse palam tota prostat in urbe puer.

Qui puerum hunc igitur quit paedicare, profecto

20

      Is poterit rigidas supposuisse feras!