23. ad Splendophorum

Sordida cur nimium sit cellula nostra requiris,

      Splendophore, et multo pulvere mersa domus.

Ille meus, sine quo non horam vivere possum

      (Nec iuvat), a nobis pulcher Acastus abest,

5

Cuius ob adventum radiabant limina tota

      Non aliter Clarii quam face tacta dei.