24.
Mictitur ex animo, cupias Francisce salutem,
Gloria romane nunc regionis agens,
A quo nempe rogas? Merito tuus ille Iohannes
Pelignus recolas destinat ille tuus,
5
Cui spes et ratio, si quo fortuna moratur
Obice, dant mediis non timuisse malis,
Hec sileant, rem quippe tibi falerisque remotis
Ordiar, ast aliis insinuasse licet.
Dic mihi, ni caveas de te qui credis in astris,
10
Consulitur, quidnam conscia musa refert?
Scimus enim laribus consistit urnula divis,
Consilii non est pars minor ipsa Iovis,
Dimidius vestri fervor quos miscet honestus
Solicitor tecum queque ferenda pati.
15
Non tu solus, non integer altera vestri
Pars ego, tu melior altera nempe mei.
Sic tibi me poterit quicquam secernere mistum
Quantum luce sua vellitur usque iubar.
Quantum vel corpus dum sit vitale regente,
20
Hos arctus scindi, membraque mente queat.
Preteritis novi tua tempora fracta sinistris,
Hic sumus at quidnam vita futura putat?
Sis memor elapsi venienti consule fato,
Nunquam parma bonis reiicienda viris.
25
Priamides summus quanam iacuisset ab hasta,
Ni foret a tuto cautio pulsa duce.
Dat negligens vires fortune vita maligne,
Nos facimus nostris organa sepe malis.
Non est quanta patet male sanaque gentibus illa,
30
Sepius est ratio qua superata dolet.
Esto quod et crebos e celso fulminet ignes
Damnatum redimunt antra parata caput.
Aspersit nigris urne fortuna lapillis
Thesea gnosiace quo foret esca fere.
35
Flebilibus cessit cretam moriturus Athenis,
Mente putans certam vincere posse necem.
Affluit edocto virtus documenta peregit,
Magnanimus dux, spe non minor ipse data.
Intravit cecis sinuatam erroribus edem,
40
Plura quid? Occidit semibovemque virum.
Abstulit a patria rediens sua funera victor,
Que fuerant aliis, sorte cadente viris.
Cernis ut a tenui pereat fortuna paratu
Filum nempe duci laurus et ofa fuit.
45
Egide quid fuerat Pallas tardanda sinistro
Ni foret ut cece spargeret arma dee.
Sed feriat certo signatum vulnere pectus
Ferratum ledit queque sagicta minus.
Concedam quidcumque volunt ratione carentes,
50
Non est decreto posse carere suo.
Omnis nempe mali sapiens duo pessima vitat,
Nolle pati et mestas extimuisse vices.
Hec duo sunt pene potiora nefanda ferende
Ad nichilumque istis dissotiata redit.
55
O miserum vulgus solum quod nomine mortis
Aut moritur faciem vel morientis habet,
Ille ducum vates graiorum Adrasticus augur
Prosilit in bararum sorte volente libens.
Non opus aurigis ruituros pellere secum
60
Cornipedes calcar mortis et auctor erat.
Quid Mutius? Voti vacuam stillare coegit
Ante oculos hostis letus in igne manum.
Curtius horribili iecit se promptus hiatu,
Nullus in egregio palluit ore timor.
65
Sorte sub hac nati quo sic voluere perire
Corpore sed laudis robore semper erunt.
O quantis rueret lacrimis plebs degener orco
Amphirae tuo Curtius inque tuo.
Quot querulos tractus si quo manus ordine flammis
70
Comburenda foret sanguine cassa daret.
Nec me damnabis quoniam me iudice mentes
Fortune iussu quod voluere volunt
Tunc his desistam quando cessabis ab illa
Qua satis irascens hanc ratione deam,
75
Quo rem dedussi videas, videamus uterque.
Vt sint ad nostrum fata maligna decus,
Vt sacra Calyope vulgo nos sedet inerti,
Misceat in celebres sorte necante viros,
Cardinibus mundi ut fit sit venerata poesis,
80
Pro precio nobis accipiatur honor.
Vitetur si posse datur Randusia nequam
Si minus a clipeo sit mediante dolus.
Vel si forte nichil patulos defenderet artus
Mens excelsa malum rideat ipsa suum.
85
Funera sepe meo de se tot scripta poete
Miror, et ut cignus multa querendo mori.
Cesaris ob nutum civili morte perempto
Vivere lex melior philosophia dabat,
Ingenium multis animo disiungitur ulnis
90
Celeste hoc illi terreus ille fuit.
Tu valeas, si nosse cupis cur prospera nobis
Fortuna indicta est, nescio que sit avis.
Miraris fortasse legens quod culmine montis
Mutus agam patuli, multa ferenda forent.
95
Phoebum video celum mundumque docentem
Nescio qua hic solus sit mihi sorte liber.
Autumo te proprio offendent mea scripta fiano,
Quod Soracte retro respicit ante Tibrim.