19.

Nescio quid de te iam sit venerande magister,

      Tempore mortifero quis dubitare nequit?

Quis videat tutus pereuntem fluctibus alnum,

      In mare que proprios sit paritura viros.

5

Vrbs sacra qua resides mortis pulsaturab undis,

      Naufragium cernam marmor amice tuum?

Cor quatitur nostrum tenuis ceu tacta parumper

      Virgula currenti que superestat aque.

Sum facilis plus membra valent mea mente dolore,

10

      Cuiusvis oculi conmaduere mei.

Torqueor absentes faciant quid mestus amici,

      De numero ne quis morte premente cadat.

Hei mihi nam quociens fulmen nos percutit istud,

      Ceduntur tociens corpore membra meo.

15

Sit stoycis rigor ille malus qui funera siccis

      Componunt oculis, sim gemebundus ego.

Hii sunt non homines, homines sunt nempe malorum

      Quos tedet, gaudent forte volente bonis.

In te solicitam verti nunc credite mentem,

20

      An tua sint animo membra ligata sacro.

Quo sacer abstersus maculis qui predicat ordo

      Clareat et longum vestra Minerva canat.

Plausibus et tantis pro rostris vostra monarce

      Lingua vibret magnos actonitura viros.

25

An cereris partus, secuit Proserpina crinem?

      Et tua sint parcis stamina rupta feris?

Illa sed a fulva facies decorata iuventa,

      Sit precor a senio candida facta sacro,

Vt tua vatifera assurgat florentia laude,

30

      Que te si furis tollet in astra tua,

Tua quoque compatere, et nostro succurre timori,

      Te calamus doceat vivere nempe tuus.

Eya age rescribas, sacra dilecta sophie

      Musa est, et lauribus vernula digna Iovis.