3.

Raro pectoribus datur

Humanus celebris numine spiritus

Qui res quas petimus pii

Venturas lacrimis denique noverit.

5

Quod finem dubium parit,

Distantem pariter luctibus et lire,

Pauca te religet prece.

Multorum periit mortibus anxius

Regnum Cesar et ardua

10

Perfossus cecidit sede dolentior

Tandem, quam celebris regens.

Celsam cum petimus scandere regiam

Quid fiat petis? Accipe,

Pheton ut ruat ipsis sine nolumus

15

Nobis Eridano seni,

Casurum breviter dedalidem mari,

Pennantum sequimur supra.

Importabilis est quem parit ardua

Spes luctus, Clipeo vigil

20

Pellit fulmineum, aut debilitat, ferit

In cautum iaculum leve.

Scimus iam reditum de latio senis

Summi, qui Rhodanum petit,

Spretis cesarei Tibridis haustibus

25

Quem votis latium piis

Traxit, nec refugum prosequitur patrem

Mestum cum gemitu, putans

Dannosum reditum non stabilem luit.

Mictas tu querulum gregem,

30

Componas animum, paveat et nichil

Vt miles capiat potens

Ictus, intrepidus capibus obies,

Mictas rem gerier deis,

Ipsum quod peragunt ledere sat nefas.