3. ad Guillelmum Veronensem

Turbida nos urbis species et dulcis ameni

Ruris amor tulerat vitreos, invisere fontes

Mirandumque caput Sorge, quod vatibus ingens

Calcar et ingenio generosas admovet alas.

5

Hic, ubi te mecum convulsa revolvere saxa

Non puduit campumque satis laxare malignum,

Vernantem vadis videas nunc floribus ortum,

Natura cedente operi; pars amne profundo

Cingitur, at partem preruptis rupibus ambit

10

Mons gelidus calidumque iugis obversus ad austrum.

Hinc medio ruit umbra die. Pars nuda tepenti

Porta foret zephyro; sed et hinc procul arcet agrestis

Murus ab accessu prohibens pecudesque virosque.

Aerias sed enim ramis viridantibus alte,

15

Litoreas volucres scopulis intexere nidos,

Has musco velare domos, sed frondibus illas,

Progeniemque inopem fidis trepidare sub alas

Aspicies, atque ore cibos captare trementi.

Concava tum querulis complentur vocibus antra

20

Et color hinc oculos, illinc sonus advocat aures

Certatim; dulci spectacula plena tumultu

Suspendunt gratoque quies condita labore.

Hic unus cum pace dies exactus aventi

Vix totus, tot me laqueis tot Curia curis

25

Implicat. Id meritum, qui vincula nota libenter

Infelix tritaque iugum cervice recepi.

Nunc tamen illius iuvat hic meminisse diei:

Dum latices, dum prata vagus dumque insita miror

Arbuta, dum lauros alia regione petitas,

30

Obvia Guillelmi facies truncisque vadisque

Inque oculis tu solus eras: "hoc aggere fessi

Sedimus; has tacito accubitu compressimus herbas;

Lusimus hic puris subterlabentibus undis;

Hic longo exsilio sparsas revocare Camenas;

35

Hic graios latiosque simul conferre poetas

Dulce fuit veterumque sacras memorare labores

Nostrorum immemores; hic cenam in tempore noctis

Traximus, alterno pariter sermone refecti".

Singula dum repeto, lux illa brevissima furtim

40

Labitur et Clausa vix serum Valle revellor.

Faucibus egressus, cum iam silvestria tempe

Vmbrososque sinus spectans post terga viderem

Lucidus ac mecum ad levam descenderet amnis,

Surgit ab adverso vulgus muliebre virisque

45

Intermixta acies. Forme discrimina longe

Nulla putes: habitum confudit gallicus olim

Luxus et ambigui texit vestigia sexus.

Congredimur magis atque magis vultusque patescunt

Et vitte tenues et texta monilia gemmis

50

Et crinalis honos distinctaque purpura limbo

Stellantesque nitent digiti; propiusque per agmen

Intuitus, solita post mutua verba salutis

Obstupui: tuus ignis erat, tua cura iocusque.

O qualis facies! Oculis habitare sub illis

55

Visus eras, salvere iubens et prendere dextra

Et mecum de more loqui. Quo pergeret ultro

Percontor comites; fontis quo fama vocaret,

Responsum; sed forte alio de fonte latenter

Causa petita vie. Quas non se vertit in artes

60

Ingeniosus Amor? quid non didicistis, amantes?

Forsan in his pridem tua noverat otia terris,

Et quia te nusquam, vestigia nota legebat

Te recolens fingensque tuos in imagine vultus.

Talis erat, sic michi visa est; et quisquis amasset,

65

Diceret: "Hec ardet, reducique occurrit amico".

Ibat enim cupide studioque accensa videndi,

Letior ac solito et dulcedine capta locorum.

Tentavi reditum quasi te visurus in illa;

Et iam versus eram, tecum remeare putabam

70

Et voces audire tuas et cernere gestus.

Vt similes ligat almus Amor! Negat illa: rigorem

Virginis Hemonie Phebo mirante videbar

Aut indignantem Acteon spectare Dianam,

Si foret arcus ei pendensque in terga pharetram.

75

Arma ferunt oculi, dulces iacit inde sagittas,

Spicula nota tibi nec amantum incognita turbe.

Digredimur tandem: veniens nox verba diremit.