Gian Domenico Cancianini epigrammata 3, 124

Testo base di riferimento: Graziella Marino, tesi di laurea Università degli studi di Trieste, 1970-1971

Cura dell'edizione digitale: Barbara Zlobec


124. in quendam vocitatum patrem
ab hac coniunctione atque prorsus abhorrentem

Atque pater, pater atque fugis: tamen atque per omne.

      Pene metros vatum docta Camoena sonat.

Atque fugis, fugis atque pater: pacem tamen ipsa

      Coppula disiunctis fert, simul atque ligat.

5

Cur igitur pater atque fugis? Num dicere non vis?

      An nescis? Dicam quod scio, tuque siles.

Pax tibi non cordi est: redolet quod vincla tremiscis.

      Si atque tibi os aperit, totus in ore pates.