5. ad Acapitum sacerdotem ode quinta
Iam sat aurarum, pluviaeque nobis
Aedus fudit, satis et pavente
Accolas flumen nimium propinqua
Terruit unda.
5
En fluit Torrens alias negatis
Viribus. Cernis, rigidas ut Ornos
Erutas volvit, Tuliasque prono
Discutit ictu?
Heu deest Pinus puerum voluptas,
10
Heu nemus flexum, positum sagaci
Ancipe, accentum temere insecutis
Funera turdis.
Defluunt coelo nebulae madentes,
Nec tamen puri facies Olympi
15
Panditur terris. Tonat, et minatur
Ignibus aether.
Obstrepunt venti, quatiuntque tures:
Non vides ullam virides movere
Arborem crines. Decus omne sylvae
20
Abstulit auster.
Voce Sylvanum querula locutum est,
Rupe senserunt ovium magistri,
Ardua huc fugit, metuens reverti
Saecula Pyrrhae.
25
Eia age o Divis igitur Sacerdos
Grate, dulci, iram fide fac Deorum
Temperes. Tu hoc ni facies, nec alter
Gesserit ullus.