17. ad Nussium virum perillustrem et optimum vatem

Carminibus cultis, Nussi, mea carmina laudas,

      Te iuvat et nomen tollere ad astra meum.

Et licet ignotum nomen, mea musa rudisque

      Laude indigna tua versibus atque tuis,

5

Hinc decus eximium Phoebique, novemque sororum

      Et Patriae lumen, unica luxque tuae,

Me decet ex animo ingentes tibi dicere grates,

      Nam novi me non posse referre pares.

Sed quoque ero memor officii, divine poeta,

10

      Dum me auram aetheream carpere fata sinent.

Immemor at si essem, ingratus fortasse vocarer,

      Et contra ferret tela timenda Deus.

Ingrati vitium, nam crimen nempe nefandum est,

      Aliger hinc coeli pulsus ab arce fuit.

15

At si gratus ero non arma superna nocebunt,

      Descendet superum sed magis auxilium.

Fas est ergo tibi innumeras me dicere grates,

      Quin et habere animus dum mea membra reget.