38. AD AMYLLAM

Hic tecum, mea Amylla, ad aquam dum sola redibas,

      Quivi olim solus dulcia verba loqui.

Hic viridis quondam ramis contectus olivae

      Perditus invitae basia rapta dedi.

5

Hic tibi, mi dulceis offers dum blanda racemos,

      Inieci cupidas pectora in ista manus.

Hic ego nunc, eheu, moriar desertus oportet,

      Vt, quae sunt vitae, sint monimenta necis.