34. AD AMYLLAM

Dum tu inter sylvas glandem lectura moraris

      Ac sine me longos ducis Amylla dies,

Et nunc pendentes spectas de rupe capellas,

      Et nunc lanigeras laeta tueris oves,

5

Confeci calathumque tibi fusosque columque,

      Qualem nec Mopsi filia dives habet.

Praeterea strophiumque et acus speculumque paravi,

      Contextamque ingenti arte periscelidem.

Quae nunc dona a me pulcherrima flagitat Acme,

10

      Vtque habeat quid non pollicita illa mihi est?

Sed non ante feret, quam tu iam monte relicto

      Ostendes, quanti munera nostra facis.