17. AD FLORIANVM

O loquacior obstrepentiorque

Ranis omnibus, omnibus cicadis,

Quotcunque arboribus strepunt in altis,

Phoebus dum medium peragrat orbem,

5

Quotcunque et veterem canunt querelam,

Primas cum Hesperus excitat tenebras.

O idem tamen omnium quot unquam

Fuerunt lepidique et elegantes,

Iucundissime Floriane: nos te

10

Sodalem unanimes tui sodales

Ad coenam cupimus venire nostram

Coenam, me hercule Floriane, quae non

A nobis sine candida puella

Et vino et sale et omnibus cachinnis

15

Vsque ad undecimam trahetur horam.

Nec deerit citharaedus aut choraules

Ad quorum numeros ineptiamus.

Saltantes imitabitur Columbus

Insultans thyasis furentis instar

20

Silenos Satyrosque Tityrosque,

Insanas aget improbasque Bacchas,

Curetas, Corybantas et Caberos

Gorgus, flosculus omnium histrionum,

Gorgus, omnium ocellus et voluptas.

25

Ac nemo tamen insolente ritu

Abscindet Samia sibi ipse testa

Nervum, quo sine sordeat puellis.

Ne tete scelus impium putares

Visurum, bone Floriane. Quare

30

Oramus tenerae per ora Phrynes,

Quae te iam ignibus ustulat trecentis:

Huc citus veniat, nec unus esse

Velis, gaudia nostra qui moreris.

Nam tua nihil est loquacitate,

35

Quam ranae pluvia imminente quamque,

Dum florent scolymi, timent cicadae

Iucundum magis. Hac, amice, nil est

Plane, quo careamus aegriusque

Et molestius optimi sodales.

40

Si cedant igitur tibi cicadae et

Ranae se fateantur esse victas,

Quod sodalitium tuum precatur

Hoc tu spernere Floriane noli.