16. AD ANTONIVM CIOFIVM IVRECONSVLTVM

Si quicquam Angelio placere, quicquam

Si nostro satis esse vis amori

Factum, si nihil ipsemet scienter

Commisi, unde odii flagrantis in me

5

Caussam ceperis, obsecro, Ciofi,

Proque amicitia perennibusque

Meis officiis peto voloque

Vnum hoc, praeterea nihil: puellam

Vt quantum potes usque et usque laudes

10

Meam, nec fores nec fuisse iures

Vllam usquam magis et probam et venustam.

Sic quae te mala pituita vexat

Arescat penitus, manusque nostro

Vexet Caculae improbo poetae,

15

Qui nos versiculis necare suevit.