13. AD PAVLLVM IOVIVM ET AD SIMONEM PORCIVM

Iovi candide, tuque docte Porci,

Nostri lumina sempiterna secli,

Bonarum et decora alta litterarum.

Nanque Aristotelis malas tenebras

5

Vestrum discutit alter et sagacis

Naturae latebras peragrat, omneis

Errores animis uti revellat

Et lucem afferat omnibus perennem.

Alter historia erudita et ipso

10

Scribendi genere eleganti et alto

Illustrat loca, facta, nationes,

Nec quicquam patitur perire nostri

Ornata modo scriptione dignum,

Quod non splendeat in suis libellis

15

Cultis, Iupiter, et laboriosis.

Vos ille Angelius salutat ambos,

Ille (inquam) Angelius beatus atque

Felix, si queat, ut solebat ante,

Vestras nunc quoque ventitare ad aedes

20

Et sermonibus interesse vestris,

Quos multa et varia eruditione

Confertis, sale et Attico lepore

Conditos adeo, ut beetis omnes

Quotquot vos simul audiunt loquentes.

25

Vos (inquam) Angelius salutat ambos,

Ille ille Angelius vel impotente

Risu dignus et omnium cachinno.

Cui radicitus auferens capillum

Atque omni spolians honore malas,

30

Hinc inde horrifico genas rigore

Contraxit Notus osseosque ocellos.

Quare nunc miser omnium perhorrens

Conspectum, latet abditus tenebris,

Vt cervus latet abditus cavernis,

35

Si fronti decus excidit superbum,

Dum sentit capiti arbores renatas,

Quique olim aruerant cadente trunco

Proceros iterum virere ramos.

At vos, si sapitis, cavete utrique

40

Iovi candide tuque docte Porci

Hunc ventum horribilem atque pestilentem.