6. AD IO. BAPTISTAM ASINIVM I.C.

Quis me laetior est beatiorque?

Quando mox Asini alloqui ac videre

Decem post hyemes, decemque messes

Te summum mihi et optimum et perennem

5

Amicum potero videre et una

Audire et simul alloqui, fruique

A sole exoriente ad occidentem

Te, quem sic ego diligoque amoque, ut

Vnusquisque oculos suos amamus;

10

A quo sic amor ipse rursus, ut qui

Amatur nimis impotenti amore.

O quae gaudia sunt futura? et, o quos

Amplexus repetemus? et vicissim

Ipse me, ipsum ego te osculabor atque

15

In meis oculis tuos ocellos

Defiges penitus, nec amovebis

Pupulas nimio ebrias amore,

Ac desiderio mei fragrantes.

Nec meas ego pupulas meosque

20

Non usque in te oculos tenebo fixos,

Testes laetitiae intimique sensus,

Qui mihi os lachrymis madere coget;

Ac nostras itidem osculationes

Centies iterabit hinc et illinc.

25

Quin iam nunc videor tuum videre

Pallentem nimio timore vultum,

Dum pericula tanta, dum labores,

Dum casus varios viae marisque

Procellas, hominumque barbarorum

30

Dum mores tibi et instituta dicam;

Addam et flumina lata, dum nivalem

Ismarum, Rhodopemque, Peliumque,

Ossanque, atque Atho insulasque in orbem

Describam positas, et ipsa Ponti

35

Percurram ostia Thraciamque sedem

Regis imperio prementis omnem

Europam atque Asiam modo Africamque.

At vos, tempora quae soletis, Horae,

Metiri, ipsaque praeterire cursu

40

Iovis fulmina et impetum procellae,

Et, si mobilius quid esse fertur,

Nunc, o, nunc precor, expedite pennas

Et me, cui mora tantula haec diei

Ingrata accidit omnis et molesta,

45

Iam nunc sistite ad ostium foresque

Tam cari capitis, neque haec utrique

Incessu nimiaque tarditate

Nostrum mutua dissipate vota.