9. IN HORTVM
Horte et vepretis tristior densissimis
Palustribusque uliginosior locis.
In quo colendo, ni patrum vana est fides,
Versatus olim est Insuberque villicus,
5
Nec non Hetruscus et malo assuetus Ligur
Diu: neque omnino aliquid ullus extudit.
Cum reddidissent ante valde fertiles
Quoscumque foecundo irrigarant flumine,
Festiva ut illi copia posthac sua
10
Civesque recreaverint et hospites,
Vmbrisque soles frigidis defenderint.
At tu vepretis tristior densissimis,
Expensa cui feruntur annis singulis
(Quis hoc putaret?) ipsa tota millia
15
Triginta et amplius, peritque caeteris
Agris feracibus, neque ipsius manu
Heri sat umquam liberaliter satis
In te colendo quicquid insumi solet.
Cur non pruinis ustus et caloribus
20
Saevae miser Caniculae, iam desinis
Et nos et ipsos enecare villicos
Betisque malvisque et cicutis? o precor
Aresce nobis horte: iam nimis diu
Moraris; aresce horte nobis et sinas
25
Feraciores excoli Pisis agros.