71. AD ALEXANDRVM PVCCIVM

Venor ego, o Pucci, et venandi captus amore

      Persequor assidue per nemus omne feras.

Nec piget horrentes indagine cingere saltus

      Et cava sollicitas ducere ad antra canes.

5

Ac, licet interdum frustrentur inania venti

      Vota, neque in casses praeda petita cadat,

Dum tamen eliciam, quae tu mihi carmina nuper

      Misisti, Ismaria carmina digna lyra,

Certe usquam non ullus erit, qui dicat inanem

10

      Venatu e tanto me rediisse domum.