63. AD COSMVM MEDICEM MAGNVM DVCEM HETRVRIAE

Qui primum bene suscepta, Dux maxime, et inde

      Tam pulchre educta prole beatus eras,

Amisti subito geminos, tua lumina, natos:

      Terra quibus nusquam sustulit ulla pares.

5

Oraque cum passim lachrymis manantia cernas,

      Tu tamen immoto vultu animoque manes.

Idque, quod in rebus iam te fecisse secundis

      Constat, in adversis vis modo constet idem.

O praestantem animum dignumque heroibus illis,

10

      Vnde tibi illustres dinumerantur avi.

Sed quorsum haec? (eheu) nostra haec sunt vulnera: et isti

      Non tibi, sed populis interiere tuis.