21. AD IOANNEM ALBERTVM I.C.

Si medicum merces sequitur sua, cum sua ab arte

      Vitae aliquot nostrae prorogat ille dies,

Cur vatem, immortale aevum nomenque perenne

      Cum parat, Alberti, praemia nulla manent?

5

Scilicet haud multi (neque enim res parva neque omnium

      Corpore depressos apta movere animos,

Ni quos ad coelum stimulat contendere gressum

      Gloria praeclarae mortis amica comes)

Dum luxu indulgent et somno, posse sibi se

10

      Praestare hac tanta conditione putant.

Nam quicumque bono dat praemia digna poetae,

      Ille unus numquam iam moriturus obit.