1. AD FERDINANDVM MEDICEM CARDINALEM ET AD PETRVM
FRATRES MEDICES COSMI MAGNI DVCIS HETRVRIAE FF.

Nulla ne vos hyemis species iam certa propinquae,

      Nec saevi Boreae vis inimica fugat?

Et tamen excessere istis e finibus omnes

      Setigerique sues capreolique leves.

5

Ac iam prata rigent niveis incana pruinis,

      Et nulla est, quae non torpeat unda gelu.

Ecquid vos igitur nudis remoratur in arvis?

      Ecquid, ubi nihil est quod iuvet, esse iuvat?

Hic soles tepidi assidue coelumque salubre,

10

      Hic viridis multo gramine ridet humus.

Laetaque coturnix foecundus pervolat agros,

      Et multo gelidae pisce natantur aquae.

Hic fruges passim depascitur improbus anser

      Rimaturque amnes ingluviosus anas.

15

Haec etiam Lydo non invidet unda Caystro,

      Cycnorum innumeros, quos alit ille, greges.

Quin damae et lepores inter fruticeta vagantur,

      Inque volutabris plurimus horret aper.

Ecquid adhuc statis, Tyrrhenae o regia gentis

20

      Germina et Ausonii spes rediviva soli?

Vos nemora et silvae, placidi vos aura Favoni,

      Vestraque vos Tusci littoris ora vocat.