1. HORTATVR MVSAM AD CANENDVM DIVVM FRANCISCVM
Dic, Clio Ausonia, nunc mea barbito
Francisci teneros, auspice dic polo,
Vagitus; pueri dicque binominis
Pubentes genios; dic simul et viri
5
Aerumnasque graves, cumque laboribus
Devictis, animos haud superabiles.
Nec tu dehinc sileas, quot sibi iunxerit
Heroas comites, quot pariter sacra
Tyronum cuneis castra repleverit.
10
Tum cantes, sociis ut dederit pias
Legesque, et monitus; et nova cinxerit
Solers praesidiis castra potentibus.
Dic armis quibus, o dic quibus hostium
Magnas saepe acies contuderit modis;
15
Et telis quibus in praelia tendere,
Fortis Dux, socios compulerit suos.
Dic tandem, age, dic, alta Lavernae amat
Dum solus nemora, atque antra vigil fovet
Noctes atque dies, ut latus, ut pedes,
20
Vt palmas iaculis confoditur sacris.
Et iam sidereis praerutilans notis,
Vectusque alituum quadriiugis deum,
Plantis stelliferis astra supermeat;
Mox et flammiferum scandit ovans polum.