11. ad Peretum epigramma
Iam Cancer furit igneus recepto
Sole, et purpurei aruere flores,
Nec se caudice roscido comantes
Expandunt sylvae, ut tepente vere
5
Fessus frigidula iacet sub alno
Vicini excipiens levem susurrum
Amnis, nocte vagus viator uda,
Dum clarum niveae iubar Coronae
Suspectat medio per umbram Olympo,
10
Arcturique faces ubi atra primas
Toto dissipat orbe nox tenebras.
Idem me vetat aestus, o Pereti,
Flos verae iuvenum flagrantum amore
Laudis limine abire primo, et usto
15
Huic me exponere, noxioque coelo,
Quare ignosce morae, nec increpare
Cunctantem statue, humidus calorem
Si franget Notus, aridasve frondes
Leni flamine Etesiae movebunt,
20
Quam primum te avidus domi revisam,
Nec mi antiquius aptiusve quicquam.