114. in obitu Danielis fratris

Si gemitu lacrimisque piis iustoque dolore

      Dii quenquam luci restituisse velint,

Quanquam oculos densis mors clauserit atra tenebris,

      Te, Daniel, revocet tota Cichina domus.

5

Sed memores fati non exorabilis una

      Omnes verba tibi mentem animumque dicant

Vt patrii referant olim per saecula colles

      Te sibi teque tuis rarum obiisse decus.