5. hymnus in divam Luciam
Labere e coelo, dea, per patentes
Aeris tractus, precibus benignas
Applicans aures, tibi dum Sabaei
Dantur honores:
5
Te vocant casti pueri et puellae
Integrae passim monitis parentum,
Te canit supplex populus, salubres
Poscit et auras.
Virgo tu quondam teneris sub annis
10
Corporis vires reparas parenti,
Cui fluens sanguis velut unda fessos
Solverat artus,
Non opem implorans veterum deorum,
Non egens succi medicae nec artis,
15
Mente sed pura precibusque divum
Numina adorans.
Coetus ut sacris abiit peractis,
Somnus invadit nitidos ocellos,
Certa dehinc movisse deos quietem
20
Pectore pellis.
O super matres Siculas beata
Luciae mater, rosea in iuventa
Coelites cernens potuisse natam
Flectere votis.
25
Tempore ex illo generum parenti
Pernegas, horrens thalamum iugalem,
Nec iocos casto nec amans protervos
Pectore ludos.
Syderum humanae sobolisque regi
30
Voveras olim sine labe mentem,
Sacra cum primum lavit unda crines
Fonte perenni.
Nec minas stulti metuis, nec iras
Sponsuli dotali inhiantis auro,
35
Qui domum exornare nova parabat
Prole virentem,
Quin, sciens causam, nitidos ocellos
Mentis insanae, sine luce, casta,
Vivere exoptans, violenter haustos,
40
Munera mittis.
Haud mora est lumen tibi restitutum
Arte divina, neque consul amens,
Nec potis vis est hominum ulla sanctum
Laedere corpus.
45
Desuper missum tibi pondus ingens
Firmat immotam, scelerata donec
Dextra crudeli secat ense fuso
Colla cruore:
Laeta tum sedes repetis beatas,
50
Syderum clara comitata luce.
Diva, nunc votis hominum vocaris
Rite per aras;
Mente gaudentes nitida puellas,
Laudis ardentes pueros amore
55
Redde, da longum populo roganti
Cernere lucem.