32. ad divum Georgium, de natali suo

Expectata dies, revolutis mensibus anni,

      Sacra redit primum numine, dive, tuo:

Iam Taurus nitidis occultum cornibus ignem

      Spargit et omnifero semine cuncta replet,

5

Vnde tumor terris, unde est nova gloria campis.

      Induit et densas arbor opaca comas,

Omnia laetantur, properat iam picta volucris

      Exiguas natis extruere arte domos.

Hunc mihi natalem socii celebrate frequentes,

10

      Quem valeat morem tollere nulla dies:

Thura date et templi postes ornate coronis,

      Dum chorus alternis concinit acta dei.

Vt teneris nondum deus hic egressus ab annis,

      Serpentem supera traiicit auctus ope,

15

Terribilis pestis vulnus letale parabat,

      Dentibus infrendens, regia virgo, tibi.

At non ulterius passus procedere monstrum,

      Guttura sed iaculo fixit aperta gravi:

Tum sensere homines supera de stirpe creatum,

20

      Et tibi tum meritus, dive, refertur honos.

At tu dexter ades, Caesar, dum maximus arma

      Pro vera in Turcas relligione movet,

Vnde iterum redeant foelicia saecla per orbem

      Et bona pax urbes grataque rura colat.

25

Ocia Musarum subeant et Apollinis artes,

      Non oleae inventrix sit sine honore dea;

Vtque sub Augusto quondam fera bella quierunt,

      Caesare sub magno sic erit alma quies.