112. ad Antonium Auriam
Magne senex, vasti cui parent regna profundi,
Serva et aequorei caerula turba chori,
Auria tu dici, seu mavis Doria utrunque
Convenit, ipse parum tu modo verte notas,
5
Seu, te quod decorent ingentia et aurea facta,
Sive, quod ex ferro haec aurea secla facis,
Seu, quod sit mater Doris, vel Adorea, certent
Mille triumphati quae dare serta maris.
Vive senex victor, Neptuni quem decet unum
10
Fuscina: dum vivent aequora, vive, senex.