2. ad Salvatorem Rotam fratrem

Venisti tandem; reduci dare carmina fratri

      Quis neget? Aoniae dicite laeta Deae.

Faustinana prius festis operata choreis,

      Rustica, sed domino munera grata paret.

5

Ipsa olus, ipsa epulas laetissima ponat inemptas,

      Quasque alit in tenero gramine mactet oves.

Addat et his praedam merulas, turdosque coloni,

      Quotque domi agrestis vernula nutrit aves.

Lenia vina prius, mox promat et acria quaeve

10

      Rure premit, mittit quaeve Cirella mari.

Vtque simul sacrae celebrent nova gaudia lucis,

      Convocet ad dulces numina amica dapes.

Porrigat ante omnes florentia serta Patulcis,

      Spargat odoratas Antiniana rosas;

15

Mergillina ferat conchas, det Nesis echinos,

      Pausilypus pictis ostrea tegminibus.

Aegle Nympharum pulcherrima, nobilis Aegle

      Ad numeros saltans carmina nostra canat.

Cinctus arundinea Sebethus cornua fronde

20

      Lucidulas blando murmure fundat aquas.

Hinc Resina paret lauros, hinc Portica myrtos,

      Barra uvas, largo sorba Cremana sinu.

Hinc foetus Summa arbuteos, hinc Trochia ficus,

      Hinc Pollis cerasos, fragaque Fracta ferat.

25

Adsit pampinea redimitus vite Vesevus,

      Cui nova fumanti vertice flamma micet.

Tuque ferens cum matre hoedum, cum prole columbam,

      Populea flavas fronde revincta comas,

Hercullana veni, laetae gratare sorori,

30

      Ni retinent fati te monimenta tui.

Nam vaga Nympha olim, patrio nunc litore saxum,

      Ah nimis Alcidae te placuisse doles.

Mox ego contexta lectis de frondibus ara

      Haec signanda levi cortice verba canam:

35

"Frater adest, grandi mihi sit pro munere carmen:

      Carmen amat, merito carmine dignus erit".