94. Abstemius Francisco Luisino
Inter quos numerem te, amice, quaeris,
Inter suavidicos venustulosque
Te sane meri to loco et locabo.
Fructus ingenii elegantioris
5
Adhuc nam tener uberes dedisti,
Plures (tu modo perge) mox daturus.
Sed quare veniam petis? Putas cur
Me iratum tibi? Versibus venustis
Iunxisti tibi me, tibi merenti
10
Amicos homines simulque divos.
Blanda carmina laederent ineptos,
Me mVlcent capiuntque detinentque.
Quare iunctius esse nil putato
Quam est Abstemius undecumque et usque
15
Tibi candidulo venustuloque.