212. ad Laurentium Nicolocesium responsio

Quis me stultior, obsecro, quis esset

Immodestior impudentiorque?

Quis risu mage dignus et cachinno?

Si quae tu nimia benignitate

5

Mihi, seu potius volens iocari,

Das ipse, accipiam, velimque magnas

Serio tibi gratias referre!

Quare habe tibi quicquid est, quod in me

Liberaliter, hercule, et diserto

10

Sed falso tamen ore contulisti,

Et me desine, quaeso, singularis

Amice ac mihi carior medullis,

Non amare quidem, sed immerentem

Tot laudum cumulo gravare mendax.