196. ad Iulium Stupham de Paulo Vrsinio
Quem tu tantopere, ac toties, Iuli optime, et ore
Laudare, et scriptis ad coelum ferre solebas,
Vrsinae gentis Paulum columenque, decusque,
Vt qui nec Phoebo Martem praeponere vellet,
5
Nec Marti Phoebum, sed utrumque utroque labore
Et parili studio sequeretur pectore toto.
Vt primum tristis languenti e corpore morbi
Relliquias omneis, vobis iam rure potitis,
Et volucres visco, pisces fallentibus esca,
10
Aut lepores cursu, ferro sectantibus apros,
Abieci, et solitas vires, animumque priorem
Divorum auxilio, Phoeboque favente recepi.
Conveni, ut iuvenem virtute atque indole avita
Praestantem, insignemque animis, ac robore tandem
15
Spectarem, et verbis colerem, quem corde colebam
Hic tu qui visus mihi sit, quibusque requiris.
Accipe quae vero depromam pectore, numquam
Gratius aut illo quidquam iocundius usquam
Aspexi, et de quo maioraque, pluraque mente
20
Conciperem, sic fata illum, sic numina servent
Incolumen, per quem fraterno semper amore
Arnus eat Tyberi, Tyberis coniunctior Arno,
Ex quo etiam pulchra nascetur origine proles,
Nec claris atavis, nec utroque indigna parente
25
Quae Thuscas arces, Romanas quae beet urbeis.
Hunc tu igitur, bone Iuli, et amare, et tollere ad astra
Carminibus pergas, dignum si iudico quicquam
Versu et amore tuo, primis qui canus ab annis
Ingenio longe aetatem virtute senili
30
Praevertis paribus maior, maioribus aequus.